بررسی کارآیی جذب و مصرف روی در ارقام مختلف گندم در شرایط گلخانه ای

امروزه برای ارزیابی کارآیی تغذیهای گیاهان تأکید زیادی بر استفاده از بسترهای بدون خاک در کشتهای گلخانهای می شود. به منظور بررسی کارآیی جذب و مصرف روی در ارقام مختلف گندم، آزمایشی در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل و در سه تکرار اجرا گردید. به منظور بررسی کارآیی جذب روی (zace)، کارآیی مصرف روی (zute)، کارآیی روی محاسبه شده (cze) و روی کارآیی اندام هوایی(sze)، 20 رقم مختلف گندم (داراب، هیرمند، بیات، کاوه، نوید، دز، شعله، گلستان، آریا، آزادی، رسول، مرودشت، اترک، اینیا، کرج1، کرج 2، مغان1، شیراز، نیک نژاد، هامون) در بستر شنی با محلول غذایی حاوی 5 میلی-گرم روی بر کیلوگرم (+zn) و فاقد روی (-zn) کاشته شدند. نتایج نشان داد که ارقام گندم از نظر روی کارآیی (ze) و کارآیی جذب و مصرف روی در ریشه و شاخساره متفاوت بودند. رقم هامون بیشترین ze و رقم هیرمند کمترین ze را در بین ارقام دارا بودند. zace در شاخساره رابطه معنی داری با ze ارقام گندم داشت. به طوری که در رقم روی کارآی هامون، zace در شاخساره بیشتر از رقم غیرکارآی هیرمند بود. ارقام نوید (67/3%) و اینیا (98/3%) کمترین و رقم مرودشت (58/10%) بیشترین zute در شاخساره را به خود اختصاص دادند. نتایج نشان داد که بین ze و cze رابطه معنی دار (01/0p<) وجود داشت. ارقام مرودشت (643%) و آریا (158%) به ترتیب بیشترین و کمترین cze را در بین سایر ارقام به خود اختصاص دادند. به طور کلی، در محیطهای گلخانهای می توان با استفاده منظم از محلول های غذایی و ایجاد یک محیط یک نواخت، بسیاری از نیازهای مربوط به جداسازی و انتخاب ژنوتیپ های گیاهی مقاوم به کمبود روی را برطرف کرد.